BLUES

podoba mi sie- poczulem nie wiem czy spocone karki na
plantacji bawelny, ale opis gatunku rewelacja - czucie
tej muzyki jej rytmike i bolesny ksztalt ucisku.

Intrygujący wiersz, nad którym na pewno warto się
zatrzymać. Pozdrawiam :)

Lubię bluesa tak jak i każdy rodzaj dobrej muzyki (
bez tego nie da się żyć )i nie doszukując się w
wierszu rytmów, lecz kawałka dobrej poezji na temat
jednej z form muzyki... muszę stwierdzić, że całkiem
ładnie Ci to wyszło.

...całkiem inaczej odebrałam Twój wiersz, według mnie
to opis emocji jakie rodzą się w nas słuchając bluesa
a i emocji człowieka, który swoje przeżycia i
wewnętrzne rozterki poprzez blues wyraża - wydaje mi
się, że autorka nie pisała w stylu bluesa ale o
bluesie.

Uwielbiam poezję i muzykę - a Ty połączyłaś obie
rzeczy :) Pięknie!

Wybacz Ula ale mnie też nie przekonałaś. Używasz
tytułu blues, więc coś w wierszu powinno do tego
nawiązywać, poza powtarzającym się słowem co mnie
wręcz razi... uwielbiam tą muzykę i jest ona
wyjątkowa, posłuchaj Hendrixa, Claptona (nawiasem
mówiąc biały), a z domowego podwórka choćby Tadeusz
Nalepa... w Twoim wierszu nie ma nic co by mi ją
przypominało... Vick Thor ma absolutna rację... rytm
jest niezmienny niezależnie od instrumentów jakimi
jest grany... u Ciebie tego stanowczo brak...

W sumie blues, to styl muzyczny wykreowany przez
życie, głównie to bolące i stąd jego smutny klimat.
Tytuł sugeruje, że wiersz posiada elementy bluesa
przeniesione na poezję, mając na uwadze nastrój
wiersza i wyrażone emocje, analogii wartej głosu
owszem można się dopatrzyć. Natomiast jeżeli chodzi o
podział metryczny tego stylu, to bardzo typowym dla
niego jest metrum sześć ósme, pozdrawiam.

Wiersz ladny chociaz nie poczulam zbytnio bluesa :))
Zapewniam ze w mojej duszy gra i to zdrowo nie tylko
blues:) mysle ze na pewno rowniez w duszy Vick Thora
:))) "...ludowa pieśń Murzynów " moze lepiej brzmi
zamiast Murzyna - Afroamerykanin.
Blues nie tylko jest podstawa jazzu nalezy wiec
napisac miedzy innymi jazzu.
ps.Twojej odpowiedzi na moj komentarz do migotania
przedsionkow nie zdazylam przeczytac . Tak mi przykro!

a ludzki los jak i blues bywa tajemniczy i
inny....plus ode mnie

Wiersz napisany z wielkim uczuciem, zresztą jak zawsze
i Ciebie.

Choć nie zachwycam się tego typu wierszami, czyli w
tej formie, muszę przyznać że masz niesamowicie
tajemnicze wnętrze, bogate w zjawiska nieznane innym
ludziom. Stwarzasz treści, lawirując słowami nie z tej
ziemi i to daje im niepowtarzalny urok inności.

Podoba mi się bardzo,słyszę ten rytm i to drżenie we
mnie wzrasta a potem ustaje,cisza,daj pobyć duszy z
sobą samym,pozdrawiam

Dusza jest po prostu tajemnicą, którą odkrywamy przez
całe życie w rytmie bluesa, a i tak nigdy do końca jej
nie odkryjemy. Ładny, pozdrawiam serdecznie.

Blues to nie moja muzyka, mam przy nim inne odczucia.
Ty swoje ładnie wyraziłaś w wierszu :)

Na tajemnice duszy najlepsze nowoorleańskie bluesy
-pozdrawiam!