Bo jestem sama.
Jestem sama,
To dlatego ciągle płaczę, krzyczę,
dramatyzuję
Zapominam o najważniejszych sprawach,
To dlatego rzucam talerzami i próbuję
Wyżyć swą frustrację na ścianach.
Jestem sama,
To dlatego rano robię jedna kawę
Nie gotuje obiadów, nie piekę ciast
Nie potrafię skupić się na pracy
Ostatnio nawet nie umiem spać.
Jestem sama,
Tak zraniona, bezbronna, niekochana
O nic nie proszę, na niczym nie zależy mi
Wciąż obrażona, wciąż smutna, zapłakana
Nie pamiętam już jak żyć.
autor
smutneoczka2
Dodano: 2010-12-13 21:33:26
Ten wiersz przeczytano 1027 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Samotność - to cisza, która jest tylko chwilą - daną
podczas całego życia.
Bardzo smutny wiersz,,,samotność jest straszna,,trzeba
mieć nadzieje ze bedzie dobrze i przyjda słoneczne i
radosne dni:)
wiersz smutny zapłakany ...myśle że nie ma się czego
smucić trzeba zawsze mieć nadzieję ....pozdrawiam