Bo mamy jesień

Ostatni listek
Spadł już z drzewa.
Ptaszek radośnie
Nie zaśpiewa.
Bo mamy jesień, a jesienią,
Wszystko się musi czasem zmieniać.

Popatrzmy jednak
Tak inaczej.
Nie martwiąc się,
Że niebo płacze.
Bo mamy jesień, a jesienią,
Musimy czasem deszcz doceniać.

Wiatr też zwieje,
Lecz dlaczego.
Musimy widzieć
W tym coś złego.
Mamy wszak jesień, dziwną porę,
Kiedy wiatr szaleć chce wieczorem.

Przymrozki idą,
Czas się bać.
Długo nie będą
przecież trwać.
Bo mamy jesień, a jesienią,
Takie klimaty nastrój cenią.

A kiedy przyjdą
Mrozu chłody.
To wspomnij jesień,
I jej szkody.
Warte są naszych marzeń sennych,
Takich niewinnych, bo jesiennych.

autor

Grand

Napisany: 2010-10-25 Dodano: 2010-11-01 10:59:22

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie