Bo poezja jak bursztyn w swym...

Poezja, to spojrzenie na świat z najpiękniejszej strony
tak niezwykłej, ze człowiek wrażliwy staje pełen
zaskoczenia - odurzony, pięknym zdumiony.

Bo wiersz jak iskierka ciepłym wiatrem życia gnana
sprawia że się rozpala myśl dotąd w poecie ukrywana
Dookoła muzyka brzmi w przepięknej poezji
usłyszysz ją w kroplach deszczu, w bukieciku frezji
w krzyku mewy nad morzem, w muszelce na plaży
albo w śpiewie serca człowieka co o szczęściu marzy

Poezja – to sen piękny wyśniony malowany słowami na jawie
Jak kwiaty polne w wianku dziewczynki, jakby rosły na trawie
To jedwabny taniec Ravela na lodzie, w ciszy jezioro łabędzie
Czerwony mak rosnący przy trotuarze, piękno, piękno wszędzie

Bo poezja jak bursztyn w swym wnętrzu zachowa
to co serce dostrzegło i zamknęło w słowach
W dłonie stronice Słowackiego , taka moja potrzeba
Wtedy uciekam od realnego świata, jestem bliżej nieba .

Autor:Slonzok
Boleslaw Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2018-06-14 Dodano: 2021-06-14 17:35:01

Ten wiersz przeczytano 618 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie