***Bo widzisz
bo widzisz że świat głucho niemy
zbiera drobne jak na grzybobraniu
strugi deszczu szepczą morały
dla człowieka dziś spróbuję
obetrzeć skąpe życie
w trawie
dla miliona szczupłych kropli
pomiędzy słonymi łzami
takie widzi mi się nieba
tego juz nie trzeba malować
bo widzisz krajobrazy
w ludzkiej twarzy
autor
nicola
Dodano: 2007-09-06 04:31:54
Ten wiersz przeczytano 429 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
tylko wrażliwi, z otwartym sercem , mogą w tych oczach
zobaczyć wiecej, łąke na której kwiaty rozkwitły,
takie pachnące boże igrzysko, a inni , Ci obojętni, sa
jak kukiełki naprawdę ślepi...
Ładny wiersz.smutny bo o życiu biednych ludzi tego już
nie trzeba malować ale zawsze mozna pomóc.
"bo widzisz krajobrazy
w ludzkiej twarzy"- pięknie powiedziane. Szczęśliwy,
kto to potrafi!