Boję się
Boję się samotności we dwoje,
dni bez rozmów choć na chwilkę,
bez ciepłego przytulenia,
w czas wieczoru przed kominkiem.
Na dzień dobry bez uśmiechu,
z dobrą kawą po południu.
Tak się kiedyś wydawało,
że, do końca będzie cudnie.
Nie chcę wypraw w samotności
na skraj świata i tych bliskich,
chcę się dzielić z kimś kochanym
wszystkim.
Opowiadać co widziałam
i co spotkać jeszcze mogę,
jeśli tyko bym tam mogła
pokierować razem drogę.
Już nie wróci to co było,
co dawało wspólną radość.
Czas zapomnieć o tęsknocie,
zamknąć serce, zakneblować,
żeby, spokój swój zachować.
autor
elka123123
Dodano: 2024-03-26 08:37:00
Ten wiersz przeczytano 290 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Radosnych Świąt mimo i pomimo wszystko.
..........$...$...$...$..
........$..................$
.....$.......................$
...$..........................$
..$.000000........۩۩۩۩...$
.$.0▒0▒0▒0....۩۩۩۩۩۩...$
$.§▓§§▓§§▓..۩۩۩۩۩۩۩۩.$
$.♥♥♥♥♥♥♥♥.۩۩۩۩۩۩۩۩۩$
▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓
.$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
..▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓
...$$$$$$$$$$$$$$$$$$
....▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓
.....,,▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓
Niech cud Zmartwystania Pańskiego
stanie się również naszym skromnym
udziałem.
Darzmy się nawzajem miłoscią, czystą
i bezinteresown,
skoro otrzymaliśmy ten dar bezcenny
od tego, który nas umiłował
tak mocno by za nas umrzeć
Zdrowych, radosnych Świąt Wielkanocnych
smacznego jajka
życzy:
Elżbieta :)
Strach przed samotnością jest bliski człowiekowi.
Potrzebujemy drugiego człowieka... by we dwoje oglądać
świat.
Bardzo wymowna, piękna liryka!
Serdecznie pozdrawiam
Smutek i rozczarowanie płynie z wiersza...bo
człowiekowi do szczęścia najbardziej potrzebny jest
drugi człowiek ale taki z bratnią duszą...
Może to czas by nie zamykać się a bardziej otworzyć na
coś nowego...
Pozdrawiam ciepło :)
Samotność we dwoje jest przerażająca, pozdrawiam
serdecznie.
Faktycznie, smutne wersy, może coś trzeba naprawić,
zmienić.
Zdrowych, spokojnych, radosnych Świąt Wielkanocnych,
pozdrawiam ciepło.
Zawsze jest wybór...można zacząć wszystko odnowa albo
naprawić to, co zostało zaniedbane...
Pozdrawiam
Ten wiersz wydaje się być o strachu przed samotnością
i utratą bliskości z inną osobą. Wyraża tęsknotę za
wspólnymi chwilami, rozmowami, ciepłem przytulenia i
uczuciem wspólnego dzielenia się życiem. Autorka
opisuje uczucie straty, które może pojawić się po
rozstaniu lub utracie bliskiej relacji.
(+)
smutne słowa, ale przecież wszystko można naprawić,
przynajmniej próbować.