Ból i ukojenie.
Ból i ukojenie
Zatopione w radości
I amoku westchnień.
Ból i ukojenie
To największe przebudzenie.
Teraz o tym wiem,
Że nasza wirtualna Miłość
Mogła być straconą
A tak naprawdę
Pozostałą zapachem
Naszej namiętności
W niezawodnej mej pamięci.
Ból i ukojenie
Sex i westchnienie
To tylko przystanek
Na drodze do magii Miłości.
A teraz tkwiąc w ciemności
Sam staję się metaforą uczuć.
Ból i ukojenie
To motyl i afirmacja,
Czyli pochwała życia.
Ból i ukojenie
W łagodnej melodii o Miłości
Niczym
FOREVER IN LOVE!!!
Ból i ukojenie
Dziś z rana nic po za tym!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.