Brak zrozumienia

Świat melancholii czy świat zgubienia
A może chęc ukrycia się przed światem
Pragnienie ukrycia się przed wszystkim
Nienawiść do samotności powoduje jej ciągłe przyciąganie
Pragnienie, które nie wnosi za sobą nic
Wszyscy znają twarz pełną arogancji i pewności siebie
Mała iskra powoduje taką wielką chęć zadumy
Nieogarnięty smutek widziany oczami cwaniactwa
Wieża zbudowana z murów optymizmu i lekkości
Wypełniona smutkiem i żalem
Pragnąca odejść, choć na chwilę zostawić ten śmieszny świat
Świat który sama stworzyła, życie które sama chciała, które wybrała
Zabawnie wszystko ma
Więc co tak bardzo przeszkadza?
Nie potrafiąc odpowiedzieć na to pytanie spowiada się przed sobą
Marzy o wyjściu z ciała?..delikatnym orzeźwieniu i powrocie w którym nie będzie już rozmyślać
Kumulacja nawet najtwardszemu przynosi załamanie, złamanie reguł , rezygnacje
Można rozmawiać, tłumaczyć, debatować?
Jednak nigdy nie można ingerować
W brak zrozumienia własnej osoby.

autor

Xeno1

Dodano: 2011-12-14 22:05:59

Ten wiersz przeczytano 996 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie