BRAMA W KIOTO

stary zamek z mgły się wyłania
woda płynie szeptami strumienia
brama stoi jak w dniu ich poznania
przywołuje dźwięk jej imienia

to dwór rodziny Fujiwara
w dwunastowiecznym Kioto
brama twierdzy dzisiaj to wiara
zamieniona na najczystsze złoto

pierwszy dotyk i pierwsze doznanie
opisane w samurajskim haiku
tamten wieczór i serc ich poznanie
blask jej oczu przy lampki płomyku

mała chwila miseczki herbaty
pocałunki i dotyki dłoni
z ust płynące do ust poematy
i rozwiali się wśród mgły białej toni...

ale brama tam stoi jak stała
a ich dłonie są wciąż wyciągnięte
bo ich miłość tak mocna jak skała
mimo wieków ich serca wciąż piękne…

....mam sercu obraz mi dany, starą rycinę średniowiecznej bramy....

autor

Sfinx

Dodano: 2007-03-11 10:12:36

Ten wiersz przeczytano 530 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie