Bronia

O Broniu, dziś odeszłaś na zawsze,
jak mam teraz na świat patrzeć?
kiedy nie ma Ciebie przy mnie,
kiedy łza za łzą płynie...
Moje życie traci sens,
kiedy nie ma blisko Cię...

Każdy kwiat i każde trawy źdźbło
przypomina mi tę chwilę złą,
gdy zgnieciono Twą niewinność,
zatrzymano życia płynność...

Beztroskość życia tak szybko się skończyła,
bo S. Twą krew z ciała wyrzuciła...
Jak dzikiemu ptaku podcięli Ci szkrzydła,
Twą wolność wrzucono w ciemne śmierci sidła...

Niesprawiedliwy mord dokonany na Tobie.
Słońce już nie wzejdzie
pogrążyło się w żałobie...

Dla najwspanialszej przyjaciółki na świecie, która potrafiła zarówno rozśmieszyć, jak iwzruszyć, do łez... Na zawsze w pamięci członków zespołu... [*]

autor

Kluchy Zrazy Modrokapusta

Dodano: 2007-06-12 22:17:28

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie