Buntowniczka
Buntowniczka z wyboru,
W jej duszy zagościł gniew,
Serce w grzechu zaplątane.
Wylała srebrne wiadra łez.
Ze złością powyrywała pióra
Ze skrzydeł swojego Anioła.
Pogrzebana wiara…
Uduszona nadzieja…
Zapomniana miłość…
Odchodząc zostawiła puchu garść
I ślady stóp na piasku…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.