Burza

Jesteś Mistrzem, Tadeuszu
Nikt Ci nie dorówna, nikt...
Chylę czoła przed bogactwem słów, kolorów - grożnym
pięknem.
I puentą...

Dobrych, spokojnych nocy i dni :)

Burza to jest to co kocham najbardziej.Wiersz super +

Wspaniale oddałeś atmosferę żywiołu szalejącego w
górach. Mądra refleksja na zakończenie wiersza. Ślę
moc serdeczności:)

To jeden z tych wierszy, którymi się w drodze można
upajać jak wodą czerpaną w zagłębienia dłoni z
górskiego strumienia...

Niesamowicie malujesz słowem, tworząc niepowtarzalny
klimat, który przenosi czytelnika w tamto miejsce.
Puenta prawdziwa, aż do bólu.
Pozdrawiam serdecznie :)

Wspaniały wiersz, do powrotów.
Jakże prawdziwa puenta
"tylko osłabiona
dawnych sił już nie ma
i tylko ciągle krwawią
zadane człowiekiem"

Pozdrawiam w zadumie...

Pięknie,poczułem się jakbym tam był Widzę podobnie jak
Ty, natura budzi zachwyt, potrafisz wspaniałe to
przekazać, co jest także godne zachwytu. Tak czuję.

Pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia

świetny opis burzy w górach.
I dobra puenta.

Piękny wiersz. Przyroda przywykła do burz, to jej
nieodłączny element. Gorzej z ranami zadanymi przez
człowieka, tu bywa bezbronna niestety :D + Kłaniam
się.

Świetny opis, a puenta filozoficzna i niestety
prawdziwa. Pozdrawiam

Witam,

bardzo obrazowy opis burzy.
Temat po który chętnie sięgali i sięgają poeci.
Każdy z nich, jako i ten jest nazanaczony idywidualnym
stylem./+/

PS Ostatnie cztery wersy sprawiły mi
trochę zakłopotania.

Pozdrawiam z uśmiechem.

Pięknie, poetycko, refleksyjnie.
Pozdrawiam serdecznie :)