Butelka

jak pięknie, jak szybko się wchłania, jak dobrze, wszystkim, którzy płaczą i nie żałują, a potem sie budzą i nie wiedzą gdzie są

Wiatr wieje za oknem
Szkło się łamie
Powoli
Opada
Na ciężką podłogę
Butelka
Lekarstwo
Stoi w kącie
Nieprzytomnie
Ręka sięga
W jej stronę
Nie boli już ciało
Beznadziejnie zmęczone
Krwi nadmiarem
Uciekam
Klękam
Ginę...

To wszystko jej wina
Śmiała stać
W zasięgu wzroku

Alkoholika

autor

Hihrak

Dodano: 2005-01-28 19:04:24

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie