Buty do nieba

Pozdrawiam Was kochani i pięknie dziękuję, za sympatyczne komentarze i głosiki:)

Obejrzałam właśnie film, na którego podstawie skleciłam ten wiersz (nie jest idealny, jeśli chodzi o ilość zgłosek), ale nie to miałam na uwadze. Zapewniam, że film jest wart obejrzenia. Jest piękny i tak wzruszający, że wycisnął mi wszystkie łzy. Poniżej link do tego filmu, jakby Ktoś reflektował:)

https://www.youtube.com/watch?v=sw1gpdJ50cU



Gdzieś daleko w Ameryce, w maleńkim miasteczku
rozgrywa się historia, tej cudnej opowieści
zbliżają się Święta Bożego Narodzenia
a wraz z nimi przeżycia, które chcę obwieścić.

W roli głównej dwie rodziny, obie z problemami
w jednej czas jest wrogiem, a raczej jego brak
zaś druga rodzina, ma go pod dostatkiem
lecz życie ucieka – serce chore, prawie wrak.

Wigilia rozstrzyga, ten epizod rodzin
matka z chorym sercem, w ten dzień umiera
syn co kupił buty, w czerwonym kolorze
na wcześniejsze życzenie, buty jej ubiera.

Nie zdajemy sobie sprawy, jak często ranimy
a przeważnie te osoby, co w sercu je mamy
różne sprawy się gromadzą, nie ma na nic czasu
budzimy się wtedy, gdy otwarte niebios bramy.


Niby tylko film, ale jakże autentyczny
a historie w nim – życiowe scenariusze
pozbawiony fałszu i bardzo przyjazny
dostarcza też przeżyć, emocji i wzruszeń.

autor

Isia05

Napisany: 2016-11-15 Dodano: 2016-11-15 11:26:59

Ten wiersz przeczytano 1357 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie