By miłość zawsze była w nas głodna

By miłość zawsze była w nas głodna

Słowa ozdobne do siebie piszemy

Płyń wolno łódko, co drżysz trwożnie
Zatrzymaj się falo, uderzasz o burtę groźnie
Trwaj oceanie, uspokój lustro, odejdź w głębiny
Pozwól mi dopłynąć do mojej dziewczyny

Co dnia przez barwny ekran do niej przychodzę
Co dnia z kwiatami do niej w drodze
Gdy wieczór dotyka moich klawiszy
W marzeniach piszę do niej w ciszy

W eterze płyną słowa po całym świecie
Moje płyną tylko do niej barwnym kwieciem
W burze, niepogodę piękno słowem wyrażam
W czasie dnia, a nawet nocy to mi się zdarza

Gdy do mnie trafiają jej słowa, do radości mam chęci
Każde jej słowo, każda literka miłością nęci
Wtedy wiruje świat, rodzą się kwiaty wokoło
Zamykam siebie w pieszczotach, myśli pełne czoło

Oczekujemy pieszczot słownych nawzajem
Milczeć zaś jest naszym zwyczajem
Słowa ozdobne piszemy, o nic nie pytamy
Lata pięknych pisanych rozmów- w nich się kochamy

Pragnę tych pieszczot w słowach bez końca
By nie było łez, lecz uśmiechów w tysiącach
By w naszych uczuciach nigdy nie było dna
By miłość zawsze była w nas głodna

Wieczorem, smutkiem kończy się dzień.
Wyłączamy komputer w nich pełno tchnień
Samotna cicha w posłaniu noc nas czeka
Westchnień, tęsknoty- płynąca rzeka

Autor:slonzok

autor

slonzok

Napisany: 2011-05-29 Dodano: 2011-05-31 06:02:59

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie