by żyć i kochać
Ufałam i nie
Wierzyłam, a jak
Tak bardzo pragnęłam
Cię kochać
Płonęłam
i zgasłam
Bo, po co tak żyć
w łaskach, niełaskach.
Istniałam,
Mogłabym być
Ufać, nie ufać
Żyć w kłamstwach
Odeszłam
Tak miało już być
by znów się zakochć,
by znowu żyć.
autor
elka 123
Dodano: 2010-06-23 23:08:07
Ten wiersz przeczytano 735 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
"odeszłam by znów sie zakochać by znów żyć" musiało
być cięzko podjąć taką decyzję a jednak dała ona wiele
dobrego pozdrawiam
oto chwile życia w czystej postaci bez domieszki
...żyj i kochaj.....a poczujesz ....pozdrawiam.
Tyle niewiadomych jest przed nami. Dobry wiersz.
Życzę ponownego zakochania, zaufania i wlaściwego
wyboru..Bo z lokowaniem uczuć to tak jak w banku..cóż,
że inni zachwalają..trzeba samemu się przekonać.. M.
Miłość jest jak loteria, w tym wszystkim
najważniejsze jest to, że potrafimy się
odnaleźć...pozdrawiam :)
dobry emocjonalny...pozdrawiam