Być człowiekiem

małe szczęścia powtykane w szczeliny
małe, gęste szczęścia Oszukańcy
bez nadziei na jedno wielkie
szturchają lewe prześwitujące jeszcze
blade pomarańczowe słońce
ukryte w piersiówce na sen

ko(r)moran z ostatnim koncertem
przebiegł wczoraj przedsionkiem
by w dreszczu schowany
wrócić oceanem po policzku
do wolności dziś

zarzeka się, że beton jest miękki
nigdy tu nie wróci!
nie-szczę-śnie
być człowiekiem

autor

chaka

Dodano: 2006-01-25 08:51:31

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie