Byłaś moim Tsunami

Byłem tak blisko Ciebie,
a Ty mnie nie widziałaś,

Krzyczałem jak najgłośniej,
ale mnie nie słyszałaś,

Kochałem Cię gorąco,
Ty tak sobie, tak niechcąco,

Tonąłem w swej rozpaczy,
ratować mnie nie chciałaś.

Tęskniłem dniem i nocą,
mówiłaś mi, że "po co"?

Jak zniosę te katusze?
zakpiłaś, że "nie muszę"

Zapomnieć o tym pora,
oj, Tyś pamiętać nie skora

Wczoraj byłaś moim Tsunami,
nie kochałaś mnie nic a nic...

Dziś pustka i rumowisko za nami-
Skutki istnienia Ciebie - Tsunami

Ewie... za jej " "budujące" dobro, ciepło, subtelność i uczciwość uczuć" i nie tylko - to jest za to co pozostawia po sobie "miły" żywiołek tsunami.

autor

Roski

Dodano: 2004-12-31 00:15:53

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Sylabiczny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie