Byłeś

każdemu złamanemu sercu, oby było ich jak najmniej............na szczęście to już jest poza mną...nie będę oglądać się wstecz

Pamiętam ciepły sierpniowy poranek,
kolejny wklejony w przemijającą codzienność;
Tak wiele nowych twarzy i Ty obok,
zwyczajne podanie dłoni i pierwsze wspólne rozmowy;
Myślałam że nic sie nie wydarzyło.

Pamiętam ten moment, gdy przejrzałam sie w błękicie Twych oczu,
i nakarmiłam uśmiechem;
Minęliśmy się niby tak zwyczajnie, jak co dzień,
lecz właśnie tam zostawiłeś we mnie cząstkę siebie.

I tak trwając w zawieszeniu, zaskoczona silniejszym biciem serca,
karmiona słowami, obdarowana gestami, i dotykiem Twych dłoni;
Gdy byłeś blisko, lecz jednocześnie tak daleko,
pielęgnowałam cicho w sobie tą cząstkę nieświadomie mi przez Ciebie ofiarowaną;
Serce wykrzykiwało niemo swe pragnienia - rozum się buntował.

Szybko zabrakło mi siły do walki, nie wystarczyło jej;
wiec poddałam się tak niewinnie;
Pozwoliłam by uniosła mnie ta miłość, otuliła swym ciepłem,
jak Twój dotyk, niby nic nieznaczący, a głębszy niż największa głębina.

Teraz stoję tu samotnie i Cię pragnę,
przepełniona czułością, otulona ciepłem Twego głosu, naznaczona tęsknotą;
Będę tu - zaczekam tak długo, aż znajdziesz powody by mnie kochać.

dziś jest inaczej, już nigdy nie pozwolę aby polegać tylko na własnych pragnieniach i rozumie Bóg prowadzi w ważnych decyzjach prawdziwa miłość jest bezinteresowna

autor

Ewelina86

Napisany: 2007-11-18 Dodano: 2008-03-23 15:22:59

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie