celownik - życiownik

[ celownik - życiownik ]



wciąż pokłony
i wazony,
udawać nie sztuka;
znów monidła
i kadzidła,
by siebie oszukać;
chorągiewka
i nalewka,
przesłodzone słowotoki;
anonimy,
śliczne miny,
łokciami na boki;

Zostaw wrażliwość w tym samym śmietniku,
który Cię odarł z dziecięcej szczerości;
już tyle sprzedałeś swej osobowości,
a prawdy jest w Tobie jak kiedyś - w goździku.

ich zwolnienia,
twe marzenia,
wreszcie apartament;
likwidacje
i libacje,
dobry departament;
tu wykręty,
tam prezenty,
kute cztery nogi;
obiecanki
i cacanki,
i perfidne rogi.

Lecz Bóg nie podpisze z Tobą umowy,
przyjaźń nie będzie stawać do przetargu;
zamglony kalkulacją dalej trwasz w letargu,
zabijając duszę - nie staniesz się zdrowy.

autor

Damian Maciej

Napisany: 2003-08-04 Dodano: 2004-10-19 07:02:07

Ten wiersz przeczytano 734 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie