Ceremonie żałobne

"Słyszę głosy. Jestem jak Joanna d`Arc"
Jean Genet


Ceremonie żałobne

przez głogi deszczu
światło czyste jeszcze
bez cienia obrazu

wyciągniętym ramieniem horyzontu
niebo na drugą stronę wywraca
drewnianą kołatką gdzie bramy pereł
wytężając światła muskuły

gimnastyką opalizujących przysiadów
by gwałtem się wedrzeć
szpilą tęczy w źrenice

ostrą krawędzią wschodu
z krzykiem zaciskanych palców
cierpliwie dziobem ibisów ognia
budzących się świtów

w pląsie wydartym najuboższej rzeczy
krokiem z soli i zboża
w tej pawanie z gipsu

zatańczy samotna madonna
śmierć śpiewając
i zwycięstwo marności

autor

Amadeusz

Napisany: 2006-12-22 Dodano: 2006-12-24 00:17:13

Ten wiersz przeczytano 888 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie