chleb

Chleb

Z niejednego pieca się chleb jadło,
na niejednym placki piekło,
zawsze takich pieców dla mnie za mało było
wędrowałem
nawet w myślach.

Najczęściej na Mazury
gdzie woda ze mną rozmawia szemrząc,
trochę gór i dolin suchych
tam się plażowało z ochotą.

Jeszcze morze
czasem bure smutne
gdy się fale buntowały
rozmawiały ze mną łagodnie
i nadal żyję.

Jednak kromka chleba w domu
tym z dzieciństwa i tym teraz
i już z pieca swego chleba nie ma
to i tak go bardzo kocham
i szanuję za to, że go nie brakuje...

Łódź 12.01.2015 Mirosław Leszek Pęciak

autor

miniek183

Napisany: 2015-01-12 Dodano: 2015-01-12 09:24:43

Ten wiersz przeczytano 643 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie