CHŁÓD JESIENNY
Jesienią chłód nas budzi
Słonko wschodzi niewyraźnie
Gdzieniegdzie pajęczyna
W niej pająk z muchą harce wyczynia
Smutno już od rana
Ja bardzo jestem zaspana
Od rana już jestem zmęczona
Jesień smutna tak jak ja
Mało zdarzeń już się ma
Nic już ciekawego się nie dzieje
Tak jak jesienna pani
Jesienny pan
Jesienią od wiatru się chwieje
Nie pomaga już parasol
Laska też już nie
Bo na jesień nie ma rady
Nie ma rady oj nie
autor
Kwiat lotosu
Dodano: 2008-09-15 08:14:14
Ten wiersz przeczytano 746 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Jednak Pani Jesień nie zawsze taka ponura, ma też
swoje uroki ;) ładny wiersz, podoba mi się. Pozdrawiam
Trzeba się starać, aby jesień była pogodna. Popraw
"zdażeń".
Chyba dopadła ciebie jesienna chandra, ale dała Ci
natchnienie na piękny wiersz. Pozdrawiam
jesienna melancholia pięknie oddana jest w twoim
wierszu
Cała prawda o jesieni.........