Chwila
Lato się iści wśród promieni
Słońca,
ono zaś muska bladą skórę,
a my tak bardzo wciąż zieleni
i niedojrzali
z głową w chmurach.
Szukamy znaków w codzienności,
żądamy usług z lampy Dżina,
zapominając,
że oddech…
na wagę złota jest
i mija.
Niepostrzeżenie…
nie powróci,
trafi w albumy wspomnień wszelkich
i będzie bielił się lub czernił
albo różowił,
może żółcił?
W końcu po latach zblednie całkiem,
z lekkością bytu w dal odfrunie,
zostawi zapis w świetle oczu
i w serca strunach.
Komentarze (13)
Czyta się płynnie i przyjemnie.
Pozdrawiam serdecznie :)+
Tak, chwile są ulotne, łapmy je jak najczęściej,
pozostają w sercu i na fotografiach, jeśli je mamy,
pozdrawiam ciepło.
Opis chwili letniego dnia, kiedy ludzie, wciąż naiwni
i pełni nadziei, szukają szczęścia w codzienności,
często zapominając o wartościach życia, które mijają
niepostrzeżenie, pozostawiając tylko wspomnienia,
które mogą różnie zabarwiać nasze przeżycia z upływem
czasu.
(+)
Chwila ulotna zwłaszcza taka jest.
Na fotografiach można wiele dostrzec, wspomnienia,
piękne momenty...
Pozdrawiam:)
Chwile zapisane na fotografiach. Bardzo ładnie to
ujęłaś.
Pozdrawiam
Pueknie o ulotnosci.. :)
Życie jest ulotną chwilą...
Ładnie ujęty temat :) Pozdrawiam :)
Ujęłaś mnie swoim pieknym wierszem.
Tyle mądrych i trafnych myśli na temat postrzegania,
przeżywania i doceniania życia.
Cóż, dojrzałość przychodzi wraz z wiekiem.
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę udanego dnia :)
Melancholia, nostalgia, ulotność bytu.
Serdeczności i pozdrowionka :):)
Ładnie z nutką nostalgii między wersami. Pozdrawiam
serdecznie
warto uwieczniać te chwile na zdjęciach, pamiętnikach,
lub w wierszach.
Zawsze będzie można do nich powrócić.
Zostaną wspomnienia uwiecznione ma fotografiach.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)