Chwila pąsowej róży

Oczekiwanie jakże długie.
Drzwi ledwie uchylone.
Na bieli stołu, róża pąsowa
Niecierpliwie poprawia swój makijaż.

Słowa - pytania nie znające odpowiedzi.
Zgrzyt drzwi, kroki na granitowej drodze.
I uśmiech, promień w mroku niepewności.
Dłonie łączy aksamitna pąsowa róża.

Tło utkane łagodną muzyką.
Zamiast nieba sklepienie bramy królów.
Niemy świadek obecnej chwili.
Ledwie słyszalne słowo witaj.

To Ty, to Ja i tyle do powiedzenia.
Mowa spojrzeń, mowa gestów.
Wypełnia chwile niezdecydowania.
Cudownie że jesteś.

To jest ta brama to jest ta droga .
Zostań.
Niech chwila ta będzie brzemienna
W przyszłe owoce szczęścia.
Kocham Cię.

autor

Alcor3

Napisany: 2003-11-04 Dodano: 2005-01-22 01:52:36

Ten wiersz przeczytano 750 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Obrazkowy Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie