Cienie
Podglądane spojrzenia głupców
oddane życie w oddechu cienia.
Cienia brzmienia.
Brzmienia cienia.
Wzrok podupadłych dusz
rozlanych po płótnie oddech płuc.
Sylwetka istnienia
zawarta w uśmiechu tchnienia.
Rozpostarte ramiona pajacyków
rozlazłych, wątłych ludzików.
Zmierzłe, skorupiaste twarze,
podane głupcowi w darze.
Gra pustych słów
postać istnienia.
To oddech ludzkiego cienia.
autor
Beatris
Dodano: 2007-12-17 09:31:02
Ten wiersz przeczytano 544 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.