Ciepło bezradnosci

Dla niespelnionych...

Jeżeli wiesz, że ktoś Cie kocha
I rozpaczliwie uczucia Twego
Zdobyć nie może pomyśl...
...Czego pragnie gdy pod nieśmiałymi rękoma czuje jedwab skóry rozgrzanej niczym węgiel...
...O czym śni gdy rumieniec Jej słońcem nazywa
...O czym myśli gdy tuląc Ją w ramionach serce oddać Jej niepozwala a łza bezpronna ozdabia jego twarz
...O kim marzy dla kogo chce żyć...
...Co czuje gdy gwiazdą jest wśród błękitu
Czy on świeci? Czy wystarczająco? Jedno jest pewne, gdy jest na Niebie to świeci tylko dla Ciebie! A zakazane usta? zakazane uczucie Jej? A gdyby tak poczół oddech który rozpalił by go od środka... I ten zapach który zniewala i od razu kładzie na kolana. Te płatki róż na skórze... I te współne noce.
Kiedy myśl Twoja jest zagubiona, gdy serce rozdarte na pół...
Kiedy niepewność i strach wciska sie w Ciebie, gdybyś chciała poczuć sie jak w Niebie, pozwól stać blisko Siebie...
A wtedy me serce Twym sercem zwać sie bedzie...
P.Żak

autor

Nikodem

Dodano: 2004-10-11 20:29:50

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie