Cierpienie i ból
Bez cierpienia nie zrozumie się szczęścia. Fiodor Dostojewski
Król Michał miał córkę, królewnę Agatkę,
Obdarzał ją wielkim bogactwem,
dostatkiem.
Co tylko życzyła, w bród miała
wszystkiego,
I tylko zabrakło w jej życiu jednego.
Twierdziła, że ciągle zbyt mało ma
szczęścia,
Gdyż los podarować go dla niej nie
zechciał.
Dlatego jest w smutku co dnia pogrążona,
A ból i cierpienie chcą wciąż ją
pokonać.
Więc głowił się ojciec, jak temu
zaradzić,
U mędrców nadwornych zaczerpnął porady,
Tu żaden nie umiał mu dać odpowiedzi,
Więc trochę się do nich król Michał
uprzedził.
Jął wtedy zapraszać odważnych rycerzy,
Nagrodzić obiecał obficie i szczerze,
Za radość Agaty przyrzekał koronę,
A także w nagrodę ją oddać za żonę.
Niejeden próbował pocieszać królewnę,
A ona niestety płakała wciąż rzewnie.
Wtem przyszedł do króla ubogi pastuszek,
Obiecał królewny serduszko poruszyć.
Nie wierzył nikt w sukces poczciwca
wokoło,
Że będzie królewna szczęśliwa, wesoła.
Nadziei młodzieniec nie wydał na stratę,
Bo serce miał szczere, miłością bogate.
Zbyt ciasne trzewiki wystrugał on z
drewna.
Musiała je nosić rok cały królewna.
Ból wielki niezmiernie przeszywał jej
ciało,
Cierpiała dziewczyna dlatego niemało.
A kiedy jej zdjęto te buty nieznośne,
Poczęła się cieszyć, uśmiechać radośnie.
I wtem zrozumiała czym ból i cierpienie;
Że ono wciąż duszę człowieka odmienia.
Niejeden asceta umartwiał swe ciało,
By życie po śmierci szczęśliwe się
stało.
Bo czymże jest byt nasz doczesny na
ziemi,
Gdzie ból i cierpienie wśród ludzi się
pleni?
Sam na to pytanie niech każdy odpowie,
Ponieważ odpowiedź ma własną w swej
głowie.
Cierpienie cierpieniu nierówne jest
przecież,
Zbyt dużo wielkiego też bólu na świecie.
Lecz ono przybliża człowieka do Boga,
Do Niego lgnie każdy, jak w sercu ma
trwogę.
Nie zgadzam się jednak gdy człowiek
specjalnie,
Bliźniego nieszczęściem bezmyślnie chce
zranić.
09.01.2009
Agamemnon - dziękuję za inspirację Twoim wierszem do mojego wiersza...
Komentarze (33)
Przepiękna bajka, jednak zawiera ona głębokie
przesłanie. Dodam tylko, że "człowiek bardzo się
uskarża przy każdym bólu, a tak rzadko się cieszy gdy
go nie czuje."
Bardzo treściwa, dobrze zrymowana i wzorowo
poprowadzona myśl poetycka. Wiersz-bajka bardzo mi się
podoba jest dopracowana w każdym wersie, gratuluję
pomysłu i wykonania.
Każdy ból i cierpienie coś w duszy zmienia.
Byle to była nauka a nie dla sztuki sztuka.