Ciężko na duszy
Kto kocha sercem ten cierpi duszą...
Nosze w sobie to brzemie -
czekając na zbawienie!
Ale zaraz...
Ono nie nadchodzi narazie.
Czy to moje serce zawiniło?
Jakiś grzech popełniło?
Jeżeli tak,
to z pokory, bo niby jak?
Kłębi się we mnie wiele,
a w młynku tego nie zmiele!
Tak mało, a zarazem dużo.
autor
modeleczka1986
Dodano: 2006-08-04 14:31:11
Ten wiersz przeczytano 578 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.