Cisza dla nieobecnych
mlecze rozbiegną się po trawnikach
wierzba cień rzuci na płot kulawy
kot się wykoci w wiosennym słońcu
sąsiad sąsiadkę na kocyk zwabi
i jak co roku zakwitnie lilak
zieleń opadnie z wiosennym deszczem
gniazda rozkrzyczą się o świtaniu
właściwe słowa odnajdą wiersze
a ja wstążkami opatrzę nogę
stołowi który cierpi w milczeniu
- ból kiedyś minie czas leczy rany? -
być może ale...
teraz nic nie mów
Krystyna Bandera
Wiartel 03.05.2012-09.03.2014
autor
Zora2
Dodano: 2014-03-09 09:43:08
Ten wiersz przeczytano 3129 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (55)
Twój wiersz pięknie płynie od wesołości wiosennej po
domowe sceny bólu i zadumy. Chce się czytać.
Pozdrawiam
Czas jest w leczeniu duszy wiele warty,
jeśli nadzieją i wiarą poparty!
Pozdrawiam!
Małgorzata Wiśniewska, rhea, malatech, LuKra47
- dziękuję za czytanie, za komentarze i refleksje :)
Pozdrawiam cieplutko :)
ukojenia duszy Ci Krysiu życzę:)))
czas nie leczy ran, przynosi tylko
konieczność pogodzenia się z rzeczywistością,dlatego
tak wymowna jest wstążka na nodze,Ty wiesz że czas nie
jest lekarstwem ! pozdrawiam
Piękny wymowny wiersz, od radości w zadumę i refleksję
nad życiem. Pozdrawiam serdecznie:-)
Ostatnia zwrotna bardzo wymowna, pokazuje smutek, ale
przynosząca nadzieję. Świetny wiersz!:-)
Oskard Wizard
- dziękuję, że zechciałeś podzielić się swoimi
przemyśleniami.
Pozdrawiam. Spokojnej :)
Symbolika stołu stanowi wspaniałą przeciwwagę
wiosennej radości. Rany leczy raczej nie czas a dobre
lekarstwo. I takiego leku życzę. Pozdrawiam
serdecznie.:)
MamaCóra
- Dziekuję. Ten kontrast wyszedł sam z siebie. To
wiersze rządzą mną, a nie ja nimi. Możemy tylko
(latami) trwać w sporze o to, jaki powinien być
końcowy kształt wypowiedzi, bo o protokóle
rozbieżności nie ma mowy :) Pozdrawiam cieplutko :)
Stół, jak rodzina.
Od radosnego klimatu pierwszej i drugiej strofy
przechodzi się w głęboką zadumę i wyciszenie. Duży
kontrast. Podoba mi się :)
grażyna-elżbieta
- dziekuję. Ten tekst powstawał prawie dwa lata.
Emocje,które zainspirowały jego napisania, musiały
opaść, by można było wyeliminować patos, który pchał
się do wersów.
Pokojnej niedzieli :)
Smutne, ale bywa. Wiersz bardzo na tak. Serdecznie
pozdrawiam
Magda*
Roxi01 przepisała doskonałe lekarstwo dla zasmuconych.
Słucham od godziny. Polecam :)
Spokojnej :)
Zoro czas wycisza emocje, z wiosną będzie
cieplej.Ostatnia strofa urzekająca.Pozdrawiam.