Cisza mnie budzi
Niech trwa ta cisza i spokój słodki i
błogi
miłość wypełnia każdy cal mego ciała
czuję jak się budzę stając na równe nogi
niech ten mechanizm jak najdłużej działa
ukojona dusza po tylu latach cierpienia
znów śpiewem ptaków może się zachwycać
gruchanie gołębi zaspakaja me pragnienia
rodząc się na nowo prawdę mogę przemycać
życie piękne się staje jak zieleń wokół
budzi
sensu teraz przemijanie głębszego
nabiera
znów mogę być człowiekiem pośród ludzi
miłości dumnie wstaje nadeszła jej złota
era
cieszyć się mogę z najzwyklejszych
rzeczy
potem znowuż dać się uwieść melancholii
dźwięk za oknem już duszy nie przeczy
wyobraźnia uwiedziona zapachem magnolii
autor
jaro 37
Dodano: 2015-03-28 09:36:35
Ten wiersz przeczytano 1380 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
cisza jest pobłażliwa
jak nie jeden jej nie lubi
ale ten zapach w ciszy
większa moc daje
niż cała perfumeria w:):)
Bo miłość odmienia co widzą oczy, co słyszą uszy i co
mózg odbiera :o)
Bardzo przyjemny, pozytywny wiersz :o)
Tak trzymaj Jarku :) przepiękne wersy:)
"cieeszyć się mogę z najzwyklejszych rzeczy"
:)
Ładny wiersz.
Miłego dnia, jaro.
Piszesz niezwykle wiersze :) pozdrawiam
Jaro, prześliczny wiersz, bardzo delikatny, ślicznie
się czyta. Z wielką przyjemnością przeczytałam.
Pozdrawiam.
Dzień dobry Jarku
Witam i pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie, dziękując
za miłe u mnie odwiedziny, przeczytanie moich wersów a
zawłaszcza, za stosowny do wiersza komentarz i jego
ocenę. Najbardziej, że Jesteś i Przyjaźń :) Życzę
słonecznej i miłej soboty z radością i miłością w
Sercu - Na każdą chwilę dnia... Halina
P.S.
Przepraszam, że nie komentuję Wiersza - Tylko stawiam
Ocenkę + Ponieważ i tak wiadomo, że Wiersz - Jest
piękny, z należnym na czasie przekazem i refleksją...