CISZA, NOC, SZAA..

Cisza. Noc. Szaa…
Ona idzie na kolanach
Podłoga skrzypi…
Gwoździe
lęki moje
zębami wciąż chwyta

Cisza. Noc. Szaa…
Ona się skrada…
Zrywa tynk cały
paznokciami
w oczy sypie,
aż pali

Cisza. Noc. Szaa…
Zapala świecę
Igra płomień ze mnie,
cień na ścianie
językiem łechcze

Cisza. Noc. Szaa…
Chwyta mnie za rękę
Nie spadnie
przy ustach jest już oddechem
firanką drżącą porusza

Cisza. Noc. Szaa..
Śpiewa pieśń
ukrytych kości,
swą martwą rękę
podnosi,
na głowie kładzie
już nie ucieknę przeszłości….

Ani umierać...
Ani żyć dalej...
Cisza. Noc. Krzyk…

autor

katharis

Napisany: 2007-04-10 Dodano: 2007-04-11 08:21:01

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie