City of Wismar

Nie mogę usiedzieć spokojnie „na tyłku”
płynę Das Gewölbe pod stojącym nad rzeczką
„okrakiem” budynkiem, w poprzek Europy
falującą na wodzie łódką i pozwólcie mi nucić:
Witaj Wismar,
witajcie mewy, witaj wrześniu,
trwaj chwilo, jesteś szczęściem w kuflu piwa
w tym czasie i przestrzeni,
wchłaniam deszcz i słońce
wędrując wzrokiem po wybrukowanych
kocich łbach ulic,
dalej płynę niewielkim kanałem
podziwiam nowoczesne jachty – cudownie wśród
szumu fal, zapachem morskiej bryzy i smakiem ryb.
Witaj perło Wismar,
masz w sobie coś, co sprawia, że czuję niedosyt
pragnę zatrzymać czas,
sfotografować świnki na moście Schweinsbrückehoć
ukołysać spokój w nieodkrytym cudzie,
spójnej i kolorowej architektury i podziwiam „Nix i Nixe”,
brązowe figurki, z których leje się woda
tak pragnę wznieść toast na rybnym targu,
zatańczyć z wiatrem na Marktplatz walca wiedeńskiego.
Witaj Boże… wiesz, że jestem wciąż w Wismar.

autor

jadgrad

Napisany: 2019-09-25 Dodano: 2019-09-25 22:11:22

Ten wiersz przeczytano 1351 razy

Oddanych głosów: 80

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie