CO BYŁO I CO BĘDZIE

W drodze do Ethiopii

Dzisiaj przy blasku wschodzącego słońca
Echo Parnasu mych uszu dobiegło
Dźwięczało w śpiewie skrzydlatego gońca
Aż wreszcie jasnym dniem w mej duszy legło

Następny akord tej niezwykłej pieśni
Gdy słońce milknąc chłodne śle promienie
A księżyc, gwiazdy, i Ludkowie leśni
Szepcąc tajemnie, wieszcze ślą natchnienie

Piaszczystej księgi niezliczone strony
Wciąż odwracane przez wełniste fale
Nimf wodnych śpiewu jedwabiste tony,
Bladawe perły i krwawe korale

Przeniosły duch mój w czasy dumne wieszczem,
W czasy Adama, gdy w Europy wiośnie
Kochał poezji muzę, dodam jeszcze
Przez nią kochanym był i śnił radośnie.

Ja szedłem także jego wierszy drogą
Widziałem 'Krym' i 'Stepy Akermanu'
Przetrwałem ciszę morskich fal, złowrogą,
Słyszałem poszum drzew i szept kurhanów

Lecz nie tam koniec był wędrówki nocnej
Dalej mnie wiodła drogą wieszczych sił
Przeszłość Adama, i poznałem jaśniej
O czym on marzył i o czym on śnił.

On mnie nauczył rzucać myśl w przestworza
Z nim wędrowałem poprzez Kampa Roma
Tu mnie zostawił a sam ...poprzez morza,
Tam zmarł, lecz wiersze łączą go z wieloma.

Ja też na Bliski Wschód tęskliwie dążę
Chciałbym popatrzyć z bliska w twarz tej ziemi
Wśród dawnych królów chciałbym siąść jak książę
I oczy sycić widokami tymi.

Ku pamięci Prof. Stephana Strelcyna, kierownika katedry Orientalistyki na UW.

autor

Lev

Dodano: 2009-07-24 01:20:39

Ten wiersz przeczytano 1007 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie