Co jesteś warty?
Wszystko drożeje ,a jeszcze straszą-to nie jest koniec podwyżek cen- to jest grabież pod płaszczykiem Euro...a my?
Powiedz naturze
że oszalała.
Zamiast mi pomóc
wszystko zabrała!
Zabrała chęci
i owoc cały.
Radość odeszła
smutki zostały!
I moje wsparcie
to moje zdrowie!
Tyle mi po nim
co sam wyskrobie!
I tak to wszystko
co dotąd było..
Nagle zniknęło
i się skończyło!
Powiedz naturo
czego Ci mało?
Dam Ci ja wszystko
co się zostało!
Nie oczekuję
żadnej nagrody!
To wszystko było
gdy byłem młody!
Brałem co mogłem
taki był zwyczaj..
Aby starczyło
później na szpital!
Teraz szpitala
nie potrzebuję!
Wszystko drożeje
a zdrowie psuje!
Zostaje wybór
tego jest pełno!
To nam zapewni
te wspólne Euro!
Biały trykocik
i cztery dechy!
Krzyżyk na wierzchu
to dla pociechy!
Henio.
Komentarze (9)
bardzo ladne rymy dobrze sie czyta .. wiersz
pesymistyczny .. ale tak sie w zyciu dzieje wsyztso w
gore i konca nie ma a czlowiek musi sie czasem wielu
rzeczy wyrzeknac
nie patrzmy na świat z takim pesymizmem, może nie
będzie tak żle, jak się zapowiada...a wiersz rytmiczny
, dobrze się czyta...tylko ten pesymizm...
mimo ze na ta wiesc wlosy jeza sie na glowie to jednak
badzmy dobrej mysli...moze nie taki diabel straszny?
lepiej usmiechnij sie i nie odbieraj sobie zbyt
wczesnie radosci zycia..ja wole nie myslec...samo
przyjdzie...bedzie rada....:-))
Twój wiersz jeszcze bardziej upewnił mnie, że należy
korzystać z życia całą piersią i jeszcze czymś...;)
Akcja życia toczy sie jak w tym wierszu, w tempie
gonionego.
Wesolo nie jest, wszystko drożeje to prawda - ale nie
poddawajmy się.
Ładnie, rytmicznie wesoło, miło mi się czytało.
tego do końca nie poznamy co człowiek jest wart,
ładnie napisałeś.
Lubię Twoje wiersze, są bardzo szczere.
Gdy je czytam wydaje mi się, że dobrze się znamy.Może
to zbyt osobiste, ale tak to czuje.
Może nie będzie tak tragicznie, pomyślmy trochę
optymistycznie,i tak jak twój wiersz płynie
rytmicznie, może to euro wzniesie nas na szczyty , tak
dynamicznie. ( komentarz, ku pocieszeniu, bo taki
pesymizm z tego wiersza bucha, zginął gdzieś uśmiech,
od ucha do ucha)
Nie zgodzę się z autorem. Żeby dokonać zmian, trzeba
coś poświęcić. Z czasem będzie lepiej. Nie możemy stać
w miejscu.