Co za życie

/miłość wszystko wybaczy/

Wielkie szczęście w życiu miałem,
Nie chcę wierzyć wprost sam sobie.
Piękną dziewczynę poznałem,
Nie wiedziałem, co mam robić?

Najpierw całowałem w rączki,
Potem w piersi obnażone.
W końcu kupiłem obrączki
I pojąłem ją za żonę.

Była piękna, taka dobra,
Że przyłożyć ją do rany.
Teraz, jadowita „kobra”
A mój żywot „przechlapany”.

Co takiego do mnie czuje?
Nie daje mi w nocy spać.
Ciągle głaszcze, podszczypuje,
Więcej jej nie mogę dać.

Od fajtłapy mi wymyśla,
Mści się na mnie tak jak może.
Ciągle o tym biedny myślę,
Co mam robić dobry Boże?

A tym czasem piękna żonka,
Ciągle daje polecenia.
Odpoczynek – wątła mrzonka,
Nie ma czasu do stracenia.

Nie odkładaj nic na później,
Tego, co masz zrobić teraz.
Jeśli tylko z czymś się spóźnisz,
Nie dam włączyć komputera.

Codziennie ta sama śpiewka:
Dlaczego? Po co? Nie trzeba.
Jak dalej pójdę tą ścieżką?
Na pewno trafię do nieba!

autor

wrobel

Napisany: 2003-12-16 Dodano: 2010-04-20 12:10:48

Ten wiersz przeczytano 1559 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie