Co ze mną będzie?...

tak się boję cieni przeszłości
pod lawiną słów zostałam pochowana
nie umiem ostudzic łez
wykrwawię się wspomnieniami

stąpałam po krawędzi snów
spaliły się ogniem piekielnym
wszystko zagubiłam
nawet samą siebie

czasem chciałabym umrzec
nie pamiętac dotyku złych imion
przez nie się taką stałam
bogini zemsty

wycinałam duszę po kawałku
zostało ogołocone serce i łzy
pod poduszką rośnie mech
zanurzę w nim myśli

spojrzę na świat tępymi oczami
pogłaszczę sierśc kota
bezdenna mowa zwiędłych liści
wirują z moją schizofrenią

rozdzielam się na trzy pokolenia
nie przebiję obłoków
nie złamię kruchości lodu
nie nie dzisiaj

co ze mną będzie
szepnij jak wiesz
bo ja się pogubiłam
w Twoich myślach

(...) może lepiej gdy nam nic nie powie... (...)

autor

Broken Heart

Dodano: 2008-08-09 00:39:42

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie