Coś w końcu zostanie...

Choć wiara wciąż kryje,
tajemnic zamiary.
Ja nimi nie żyję,
jestem już za stary.

Prawdy chcę dotykać,
poczuć objawienie.
Świtem jasnym znikać,
nocą czuć znużenie.

Wiara jest tajemna,
wiernych umysł trudzi.
Rzesza pierwszych ciemna,
drugich nie pobudzi.

Od czego są święta,
Wielkiej nocy trwanie.
By je zapamiętać,
coś w końcu zostanie….

Pogodnych świat wszystkim życzę...

autor

Grand

Napisany: 2023-04-09 Dodano: 2023-04-09 10:28:55

Ten wiersz przeczytano 960 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie Okazje Wielkanoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie