Cóż mógłbym Ci powiedzieć

Wiersz dla mojego przyjaciela Belusia

Na wszystko można dać odpowiedż
Rozsądną,szczerą czy też wartką
Więc pytaj drogi przyjacielu
o to co białe jest i co jest czarne

Na wstępie jednak muszę ostrzec
Jest w tym twierdzeniu pewien szkopół
Co jawi się jak chytry podstęp
Popatrzmy na to jednak z boku

Co jeśli sprzedam Ci odpowiedż?
O galaktykach i całym świecie
I choć w tym jawi się podpowiedż
Nie zmienisz dziś wszystkiego przecież

Więc zamiat ważyć dziwne słowa
I w szranki stawać w twarz z nicością
Lepiej Ci z życiem pocwałować
Zderzając wprost z rzeczywistością

Spójrz wokół jak w odbicie lustra
Gdzie żar twych żródeł się odbija
Świetlista to przedwieczna pustka
Ludzie to lubią "raj" nazywać

Ziemia to mówi i żywioły
Co tak jak cztery stany duszy zmienne
I czas co jak dyrektor szkoły
Karci by przerwać twą przyjemność

Rzecz nie w tym by przemianą się załamać
I widok swój rozpraszać krzykiem
Lecz przyjąć ją jak część poznania
Sprawdzając co w niej jest ukryte

Na końcu zawsze jest początek
Bezwzględnie pętla się zacieśnia
Od regół zawsze jest wyjątek
-to szansa,żeby wyjść z "przedmieścia"

Cóż przyjacielu mógłbym dodać
Pozór wciąż trawi nas okrutny
"On" -kusi,nęci,się chce podobać
ale z natury bałamutny

Miasto istnieje,złote żródło
Tak blisko iż zobaczyć się nie daje
I jakoś tak uwierzyć trudno
że "my" będziemy tam na stałe
Wszyscy-dokładnie bez wyjątku
Spokojni w świata rytm wpatrzeni,
Który od końca do początku
biegnie by trawa mogła się zielenić

autor

peter12

Dodano: 2005-08-29 13:10:09

Ten wiersz przeczytano 669 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie