Czarne liście paranoi

Doświadczam miłości zakazanej
Jednostronnej
Bez lustrzanego odbicia...
Jakże mam kochać cierpiąc?
Jak długo jeszcze znosić ten ból?
Ale nawet jeśli do bólu się przyzwyczaiłam
To co mi po takiej miłości?
Bez spojrzeń prosto w oczy
I zaglądania do wnętrza duszy.
Bez dotyku i pocałunku,
Bez czułego szeptu,
Bez ciągłego powtarzania: Kocham Cię!
To teraz podchody chyba się nazywa...
Jakby gra w dwie osoby z jednym pionkiem.
I może wiarę powinnam już stracić
A jednak nadzieją żyję po dziś dzień.
Tylko czy warto?
Wątpliwości cały czas mnie dosięgają...
Lecz mimo wszystko
Chcę go kochać i nie przestawać!
Może kiedy cierpliwie poczekam
Zgubi ta piękna róża
Czarne liście paranoi...
Być może spotkamy się w jednym budynku
I zasiądziemy przy jednym stole
A wtedy planeta miłości
Stanie się dla nas otworem.
Tylko czy wystarczy mi tej cierpliwości?
Tego jeszcze nie wiem
To wszystko się okaże
Na własnej skórze się przekonam
Jaką Pan Bóg drogę mi wskaże.

autor

jedwabista

Napisany: 2008-05-29 Dodano: 2008-05-29 19:31:34

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie