Czarno Czarni niszczeni przez...

Tym, którzy nie potrafią być kimś, bo nie są sobą. Dla wszystkich, którzy odreagowują to na innych.

Czarni ludzie, Czarne życie, Czarne myśli, Czarne bycie.
Pod czarnym parasolem stoję czarna ja.
Czarny deszcz z Czarnego Nieba pada.
Czarny wiatr przewiewa czarne ciało,
W dłoni trzymam czarną różę, którą od czarnego losu dostałam.
Czarną dłoń wyciągam przed siebie,
Dotykam palcami czarnego lustra, bo jestem w potrzebie.
Dłonie toną w czarnej otchłani,
A ja czekam na bezbarwną osobę, która wciąż mnie rani.
Czarne ciało wpadło w przepaść bez dna,
a czarne serce zostało, bo na ciebie czeka.
Podnoszę nieśmiało czarny wzrok,
niepewnie stawiam pierwszy krok.
Biała droga ciągnie się ku nieskończoności,
kulę się, bo razi mnie blask niewinności.
Idę powoli drogą na przód,
Zostawiam czarne ślady, nie ma żadnych przeszkód.
Podnoszę wzrok, patrzę do góry,
widzę czarne lustro i czarne chmury.
Widzę bezbarwnego ciebie, który trzyma me czarne serce,
łapię się za pierś, bo tam nie ma już nic więcej.
Po chwili ciepło ogarnia me czarne ciało,
a z lewej strony jarzy się mała iskierka, niegdyś sercem nazwana.
Z malutkim białym sercem podążam białą drogą,
Nie odwracam się za siebie, bo czarne ślady nic nie pomogą.
Z białą nadzieją idę ku przyszłości,
Z czystym sercem zmierzam ku nieskończoności.

Bezbarwni ludzie płaczą nad grobem czarnej dziewczyny,
Bo ona błagała, a oni zlekceważyli.
Śmiali się, poniewierali,
Czarne ciosy prosto w serce jej zadawali.
Nie pozwolili jej udowodnić, ze jest coś warta,
Pokazali jej jedynie, co znaczy pogarda.

Bezbarwni ludzie czarne dzieci wyrzucają prosto do czarnych śmieci.






Czarna dziewczyna prosi, byście się nie dali i innych z góry nie oceniali. Bo ona za innych się oddała...



...a czarna muzyka w uszach i sercu do końca brzmiała...

autor

Vayneela

Dodano: 2007-09-09 09:09:28

Ten wiersz przeczytano 530 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie