Czas patrzy

Czas na człowieka dziwnie patrzy,
To dostaje wypieków, to staje się bladszy.
Dla niego niepojęte to boskie stworzenie,
Które czego chce, samo do końca nie wie.

Bo raz go popędza, zegarki przestawia
Lubiącego pośpiech wrażenie sprawia,
To znów do tyłu wskazówki przesuwa
Do ustalenia z Czasem się nie poczuwa.

Toteż Czas niby tylko kolory zmienia,
Udaje, że nie ma tu nic do powiedzenia.
Czeka cierpliwie na wiecznym obłoku,
Przygląda kapryśnemu ludzkiemu kroku.

By w nieodpowiednim dla człowieka terminie
Zatrzymać ulubiony przez niego zegar
- Tym razem na swojej godzinie.

autor

LudwikaXV

Napisany: 2005-04-15 Dodano: 2007-10-15 10:50:44

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie