czas pożegnań
w krysztale szyby błękit nieba
różem pierzaste chmury prószy
letnim pejzażom czas pożegnań
wpisuje sepie i burgundy
jeszcze w welonie świtem szytym
promień cekinem ranek złoci
letnie melodie gniazd umilkły
czas na jesienny żurnal mody
plaża zastyga morzem wspomnień
gdzieś przechowanych w głębi muszli
wieczornym chłodem sfruną głodne
by ciepłem myśli się przytulić
znowu odżyją fotografie
płatki różane - stron powieści
jesienną porą lato zgarnę
czas przy kominku nam rozpieści
autor
magda*
Dodano: 2015-09-13 11:43:29
Ten wiersz przeczytano 1132 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
zawsze kiedyś nadchodzi
powoduje smutek
i szklista melancholie
pozdrawiam
Bardzo ciekawa i bardzo ładna melancholia Magdo. Pod
moim wierszem napisałaś,że jest nieregularny.Mogłabyś
wskazać w jakim miejscu? Pozdrawiam serdecznie miłego
wieczoru.
jak ja uwielbiam morskie klimaty...
choć w tym roku jeszcze nie byłem:(
pozdrawiam pięknie:)
Ładna melancholia i taka wielobarwna :)
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
Super.. Piękny, melancholijny wiersz Pozdrawiam
namalowałaś (norma) piękny, melancholijny obraz:)
pozdrawiam Magdo
Urokliwy wiersz:))
Cudny wiersz Magdo,po prostu cudny
i już,jestem zachwycona!
Miłego dnia życzę:)
piękny obraz, powracam do twojego wiersza:)
Witam kolejnych gości.Dziękuję za czytanie i
komentarze.Dzisiaj z łożka, bo kicham i jestem bardzo
pociągająca, a słoneczko takie piękne. Ech-
złośliwości jakieś mnie dopadły.
Bardzo ładny,melancholijny +++
Ładnie, płynnie :)
Pozdrawiam, magdo :))
Obraz życia w twoim wierszu
Jeszcze nie żegnajmy lata, bo może nas zaskoczyć :)