Czas refleksji i zadumy

życie jest nicią u zbiegu ulic
tak mija dzień za dniem
przychodzi czas ktoś odchodzi
na wieczne odpoczywanie

potem cmentarz łuna bijąca w dali
pożółkłe liście na grobach światełka
wspomnienia tych co odeszli już nie ma
na co bukiety wieńce znicze pamięć się liczy

melancholia dopada ludzi taki to listopad
najgorszy miesiąc szare zamyślenie
cisza mgła chłód wspomnienia ciebie nie ma
potem znowu serca spokój nastanie

tylko zegar wciąż na coś czeka otwiera ramiona
przytuli każdego z nas jak przyjdzie czas
potem kolejny listopad tu na ziemi
cmentarna alejka znajoma zaduma

nauczyłam się kochać ciszę tego dnia
pomieszaną z nostalgią czekam tutaj
ciągle wierzę że kiedyś się spotkamy
gdy przekroczymy bramy nieba
tam cudów już nie trzeba.

Wszystkie smutki przeminą. Pokój Wieczny w miłosiernych ramionach Boga zostanie.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2022-10-31 Dodano: 2022-10-31 00:49:26

Ten wiersz przeczytano 1373 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie