Czas zadumy
przyjaźń odpłynęła w sercu zadra tkwi
jak odnaleźć dobro kiedy zgody brak
kto zaryglowane znów otworzy drzwi
kiedy z ust wypływa ten zawistny jad
spustoszenie w duszy czyni nasze ego
zabija moralność szacunek przekręca
czas zapytać Pana co zrobić dla Niego
byśmy zaprzestali nad sobą się znęcać
zło które nas dzieli balastem
przeszłości
przed nami nadzieja i tam słońce świeci
rozwiążmy więc wory skrywanej miłości
by pożywkę miały nasze drogie dzieci
i wnuki
autor
globus
Dodano: 2015-06-19 18:56:28
Ten wiersz przeczytano 1938 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Bardzo dobre i madre przesłanie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Życie to sinusoida, nie wszystko idzie po naszej
myśli, czasem trudno jest dogadać się ze sobą a co
dopiero mówić z drugim człowiekiem, jeśli każda ze
stron uparcie obstaje przy swoim. Bardzo mądry życiowy
wiersz. Pozdrawiam :)
Dobre, jest tylko jeden problem- trzeba zacząć od
siebie.
Pozdrawiam:)
Bardzo mądre słowa. Pozdrawiam serdecznie:-)
Dobre i mądre przesłanie. Pozdrawiam serdecznie.
Głęboka i mądra refleksja.Pozdrawiam serdecznie
Bardzo mądra i ciekawa refleksja.
Pozdrawiam cieplutko :)
Dobry wiersz:)
Chciałabym częściej na tak piękne wiersze trafiać...
Pozdrawiam
Bo jeżeli coś w życiu jest ważne to przyszłe
pokolenia. Piękne
Bardzo ciekawa i ładnie
napisana refleksja.
Pozdrawiam.
a nie ma tak lekko...łatwo mówić, trudniej wykonać
Madry wiersz
dajmy przykład dzieciom, wnukom,żeby sie nie wstydzili
za nas
pozdrawiam:)
A ludzie często traktują się nawzajem jak śmieci.
gdyby tak każdy myślał no ale byłoby chyba za prosto