Czas zadumy
Nagle nadszedł dla Ziemi taki czas,
kiedy mogliśmy się teraz przekonać,
ile odwagi mieszka w każdym z nas,
czy potrafimy swój strach pokonać?
Jak znosić założone teraz kajdany ?
tak długi areszt domowy wytrzymać.
Życie wstawione w ograniczeń ramy,
z dużej trwogi musiało się zatrzymać.
Świat pędził do przodu jak szalony,
koronawirus w biegu go zatrzymał.
Powywracał ołtarze, te dla mamony,
moc śmierci, bowiem tutaj otrzymał.
Uświadomił nam wartość człowieka.
Rodziny wreszcie pozbliżał do siebie.
Czas się zatrzymał, teraz nie ucieka,
szerzej też otwarły się wrota w niebie.
Tysiące istnień opuściło już tą ziemię,
do Stwórcy więc wzmogło się wołanie.
Wśród nas są tacy, co jak dzikie plemię,
z wielką agresją walczą o przetrwanie.
Pojawiły się jednak chwile otrzeźwienia,
odkryto na nowo zapomniane wartości.
Znów odżyły w nas zastygłe sumienia,
i pragnienie podążania ścieżką Miłości.
pasjonatkamiłości
Komentarze (9)
Mądre słowa, które warto zapamiętać i zamieniać w
czyny, bo to jedynie one pokazują ile jest
człowieczeństwa w człowieku.
Miłego dnia :)
Bardzo dobry refleksyjny przekaz
pozdrawiam:-)
Refleksyjny wiersz
Pozdrawiam :)
dobry wiersz ...na całe szczęście... ja żyłem tak
jakby wirusa w Polsce nie było... nawet gdybym umarł
to bym pomyślał... że nadszedł mój czas i tyle ...
Mamwrazenie, że waga nadana sylabistyce -
niekorzystnie odgila się na wadze wiersza.
Refleksje istotne.
Pozdrawiam serdecznie:)
Zadumałaś i poszukałaś miłości :)
dobry, wartościowy wiersz,,pozdrawiam:)
Pięknie ujęte, skłania do zadumy. Pozdrawiam.
Witaj.
Może, w końcu człowiek opamięta się, może...
Bardzo dobry wiersz i refleksyjny.
Pozdrawiam serdecznie.;)