Czasem ból jest tak wielki

Czasem ból jest tak wielki
Że nie pozwala oddychać

Kładę się wtedy do łóżka
Nienaturalnie wydłużając czas snu

Okrywam się kołdrą zapomnienia
Mając nadzieję na spokojność myśli

Żyję wtedy sobie na złość
Tylko po to, by przedłużyć sobie męki.

Nienawidzę budzić się rano
I znowu walczyćze swoimi myślami

Ze sobą

Nienawidzę wtedy poranków, bo chcą mnie nauczyć
Że da siężyćze swoimi wspomnieniami

Czasów tak słodkich i przepełnionych miłością
Że aż ciężko jest odróżnićje od marzeń

Da się żyć ze swoimi wspomnieniami
Ale co to za życie...

*dla Ciebie*

autor

Joasia

Dodano: 2004-12-23 10:50:23

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie