Czekając na ocieplenie

biała kartka nachylony cień zwątpienia
kreśli litery myśli rozproszone
w liniach wzdłuż spadając powoli
nabierając barw

kolor biały jest tłem
po bokach kształty przestrzeni
tych dawniejszych za kotarą
wspomnień wychylają się twarze

i miejsca w których sceneria zmienna
od pór roku nie zmieniły nic
w życiowych planach kolorem zamazane sny
a dni w szarych konturach
znikają jak krzykliwe wrony

za widnokręgiem zimne wiosenne niebo
nieogrzane pola lasy nie stwarzają
nastroju do kolorystyki
w bladych odcieniach chmur
prześwituje żółta kula słońca
i kroplami znika

jednak kartka przyciąga wzrok
i dłoń niecierpliwa szuka oparcia
jak w rozmowie pociechy i uwolnienia
od nadmiaru słów ułożą się sennie
czekając na lepszą aurę ocieplenia

ile ruchów dłoni potrzeba
aby biel płótna wyobrażnię twórcy
zapełniła obraz w tonację barw
i jaki w nim ukryty sens

spojrzenie nie wniknie w głębie
myśli..tam są w istocie
odczucia wszelkie
człowiek pragnie tworzyć wokół siebie

tym co ma w darze..słowem
pismem malarstwem
przy akompaniamencie muzyki
i wszelkie boleści odejdą
w świecie wrażliwych istot
rodzi się wielobarwna tęcza
serc dla serc

autor

NiebieskaDama

Napisany: 2017-07-03 Dodano: 2017-07-03 20:09:39

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie