Czekałem...

Czekałem...
Siedząc samotnie,
gdzieś tam
na drewnianej
mokrej od rosy
ławce w parku.

Czekałem...
Na ciebie kochanie,
godzinę za godziną,
noc całą
tak do chłodnego
słonecznego poranku.

Czekałem...
By po raz ostatni,
głos Twój usłyszeć
spojrzeć w twe oczy
Twą bliskość
poczuć w sobie.

Czekałem...
By ci powiedzieć,
że będę Cię kochał
tak na zawsze
i nigdy w życiu
nie zapomnę o Tobie.

autor

schulimax

Napisany: 2008-07-17 Dodano: 2008-07-17 10:10:56

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie