Czekam choć jestem już spóźniona

Czekając na jutro
w bezmyślnym istnieniu
jestem jak pień
pozbawiony żywej wody

Czekam

Z odtwarzacza płyt CD
płynie muzyka
tak powoli i delikatnie
jak strumyczek

Czekam

Ktoś
kto wołał moje imię
zamilkł
stracił nadzieję

Czekam

Spokojnie podnoszę
wzrok
na Jezusa ukrzyżowanego
Po policzkach spływają krwawe łzy

Czekam

Nie wybaczysz
Nie poprosisz
Nie zapukasz
Spóźniłam się

Już nie żyjesz

autor

Smutna Filozofka

Napisany: 2007-01-25 Dodano: 2007-01-28 22:32:46

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie